دستورالعمل فنی احداث و نگهداری باغ انگور دیم:

تهیه زمین و بستر سازی:
در این زمینه، بایستی همزمان دو کار متفاوت انجام گیرد:
. در حوزه نفوذ ( اطراف تنه ) می بایست نفوذپذیری را افزایش و روان آبی را کاهش داد به این منظور، باید این منطقه را شخم زد از مالچ و از مواد جاذب الرطوبه، کود دامی و مواد آلی نیز در این منطقه استفاده کرد.
. سطح زمین را بصورتی شیب بندی کرد که برای هر درختچه مو یک حوزه آبگیر ایجاد شود، بطوریکه این حوزه آبگیر در فاصله بین دو بوته مجاور تقسیم شده باشد، با این کارآبهای ناشی از بارندگی های فصلی را به سمت هربوته هدایت نموده و بدین ترتیب استفاده بهینه از نزولات جوی بعمل می آید.
- تامین نهال:
نهال مورد استفاده از ارقام مرغوب تجاری ، اصیل ، سالم و با کیفیت انتخاب شود که تحت نظارت کمیته فنی نهال استان تولید ودارای گواهی بهداشتی از مدیریت حفظ نباتات و مورد تایید موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال باشد، از نهال انگور سالم و مناسب برای تازه خوری که دارای حبه درشت، بازار پسند، بیدانه و خاصیت حمل و نقل بالا باشد استفاده شود.
استاندارد نهال انگور:
ارتفاع نهال حداقل ...
برای کسب اطلاعات بیشتر لطفا به لینک زیر مراجعه بفرمایید.
bbk-iran.com/article/460/دستورالعمل-فنی-احداث-و-نگهداری-باغ-انگور-دیم

 

تهیه کننده :تقی قربانیان


برچسب‌ها:

تاريخ : یک شنبه 17 مرداد 1395برچسب:دیمکاری,انگور,کالپوش,اراضی شیب دار, | 13:17 | نویسنده : مهندس جلالی وهمکاران |

کشت انتظاری نخود و عدس دیم

 

            حبوبات از منابع مهم پروتئین گیاهی بوده و در اکثر غذاهای مردم بخصوص اقشار کم درآمد مورد استفاده قرار می گیرد. نزدیک به 90 درصد سطح زیر کشت حبوبات د ر کشور متعلق به دو گیاه نخود  وعدس است. حدود 95 درصد سطح زیرکشت نخود و 92 درصد سطح زیرکشت عدس در ایران در شرایط دیم کشت می شود. عملکرد هکتاری نخود در شرایط دیم 385 و عدس دیم 442 کیلوگرم است که اینها کمتر از نصف میانگین عملکرد جهانی وکشورهای مهم تولید کننده است. سطح زیر کشت نخود دیم و عدس دیم در استان اصفهان جمعا متغير و حدود 2000 هکتار و با عملکرد میانگین 450 کیلوگرم در هكتار می باشد. شهرستانهای مهم تولید کننده نخود و عدس دیم دراستان عبارتند از فریدونشهر، فریدن، چادگان، تیران وکرون وسمیرم. عوامل مختلفی در پایین بودن عملکرد گیاه نخود و عدس درشرایط دیم دخیل هستند که از جمله می توان به مدیریت ضعیف عملیات زراعی شامل آماده سازی زمین، روش کاشت، میزان بذر، زمان کاشت، کنترل آفات و علفهای هرز و روش برداشت اشاره نمود، همچنین تنش خشکی، تنش سرما و بیماریها را نیز نباید از نظر دور داشت. به طور کلی می توان گفت که کشاورزان، حبوبات را به طور بسیار سنتی کشت می کنند و کمتر می توان آثاری از یافته های تحقیقاتی را مزارع آنان مشاهده کرد. دراین مجموعه به عوامل موثر در کاهش عملکرد عدس و نخود دیم به همراه راهکارهای عملی افزایش عملکرد آنها می پردازیم:

1-   آماده سازی بستر بذر: رعایت اصول آماده سازی بستر بذر در شرایط دیم می تواند نقش مهمی در حفظ رطوبت خاک برای استفاده بهینه گیاه از رطوبت داشته باشد. تحقیقات دراین زمینه نشان می دهد در زمینهایی که بافت خاک آنها سبک بوده و علفهای هرز زیادی ندارد، استفاده از گاوآهن قلمی در پاییز بجای گاوآهن برگردان دار توصیه می شود ولی خاکهایی با بافت سنگین و پوشیده از علف هرز را بهتراست با گاو آهن برگردان دار قبل از بارندگی پاییزه برای کنترل علفهای هرز شخم زده و عملیات خاکورزی را انجام داد.

2-   روش کاشت: روش کاشت دستپاش بذر موجب غیر یکنواختی در توزیع بذز، عدم استقرار بذر درعمق مناسب، دشواری مبارزه با علفهای هرز و تلفات زیاد بذر می گردد. روش جایگزین کشت مکانیزه است که درآن با استفاده از بذر کارها عملکرد به طور محسوسی افزایش می یابد. لذا می توان از انواع ردیفکارها و خطی کارها برای این کار استفاده نمود.

3-   میزان بذر: کشاورزان با پاشیدن حدود 30 تا 50 کیلوگرم بذر ارقام محلی نخود و عدس با دست و پوشاندن آن با گاو آهن برگرداندار و یا دیسک به عملیات کشت پایان می دهند. تعداد بوته حاصله از این بذور برای نخود کمتر از 10 بوته و برای عدس کمتر 100 بوته می شود. کمی تراکم بوته در واحد سطح در شرایط دیم و زارع باعث افزایش میزان تبخیر رطوبت از سطح خاک شده و موجب بروز تنش خشکی می گردد، تحقیقات انجام شده نشان می دهد که برای حصول عملکرد مطلوب به حدود 30 بوته در مترمربع برای نخود و 200 بوته در مترمربع برای عدس نیاز است، لذا میزان بذر مصرفی برای نخود به طور متوسط حدود 90 کیلوگرم و برای عدس 80 کیلوگرم در هکتار خواهد بود.

4-   زمان کاشت: کشاورزان عدس ونخود را درمناطق معتدل سرد مانند تیران و کرون در اسفند ماه و در مناطق سردسیر استان مانند فریدونشهر، فریدن و سمیرم در اوایل اردیبهشت ماه کشت می کنند. به بیان دیگر کشاورزان برای کاهش علفهای هرز مزارع نخود و عدس، این دو محصول را با تاخیر در بهار کشت می نمایند. این در حالی است که دراکثر سالها پس از کشت بهاره دیم، بارندگی های موثر به ندرت اتفاق می افتد و چون برخورد گلدهی و غلاف دهی نخود و عدس به خشکی آخر فصل قطعی است ،این امر باعث افت وکاهش شدید عملکرد محصول می شود. تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می دهد انجام کشت پاییزه به جای کشت بهاره دیم به دلیل فراهم بودن بارش های زمستانه و طول دوره رویشی بیشتر، بسیار مناسبتر بوده و حاکی از افزایش عملکرد محصول از حداقل 50 تا حداکثر 70 درصد مي گردد. کشت پاییزه برای منطقه تیران وکرون از اواسط آبان تا اواسط آذرماه و همزمان با کشت گندم است. کشت انتظاری را در مناطق سردسیر استان مانند فریدونشهر، فریدن، چادگان و سمیرم زمانی انجام می دهیم که احساس کنیم بعد از کشت سرما از راه می رسد. اين زمان مصادف با اول آذرماه در این مناطق است. بذور نخود و عدس در این روش در خاک به صورت انتظار(زنداني) باقی می مانند و پس از گرم شدن هوا در اواخر زمستان جوانه می زنند وبه رشد خود ادامه می دهند. استفاده از بذور ارقام محلی نخود و عدس در کشت پاییزه و انتظاری(زنداني) توصیه نمی شود زیرا بذور مذکور حساس به بیماری برق زدگی و حساس به سرما وخشکی آخر فصل هستند همچنين دیررس نیز می باشند. در مقابل ارقام اصلاح شده نخود مانند رقم هاشم، رقم آرمان، رقم آزاد و ارقام اصلاح شده عدس مانند رقم کیمیا ضمن داشتن مقاومت به بيماري برق زدگي ، در برابر تنشهاي ذكر شده نيز متحمل مي باشند و لذا استفاده از آنها توصیه می گردد.

تراكم بالاي علفهای هرز در کشت پاییزه و انتظاری از مشکلات این روش کشت می باشد. برای مبارزه با علفهای هرز باید یا به روش مکانیکی و یا به صورت شیمیایی اقدام به کنترل آنها نمود. اصولا اجرای این روش در زمینهایی که علفهای هرز کمتری دارند، هزینه کمتری را صرف کنترل علفهای هرز می نماید.

دربرخی از سالها تغییرات دمایی و گرم شدن هوا به طور مقطعی در زمستان موجب جوانه زدن بذور نخود و عدس در زیر خاک می شود و می تواند آنها را به سرما حساس نماید. استفاده از ارقام اصلاح شده مقاوم به سرما می تواند تا حد زيادي جبران این حساسیت را بنماید.

دربهار پس از اینكه گیاهچه ها ظاهر شدند مقاومت بیشتری به آفت کرم طوقه برکه از آفات مهم نخود وعدس بشمار مي رود خواهند داشت زیرا دارای ضخامت طوقه بیشتری هستند. گیاهچه ها از نظر مرحله رشدی نيز نسبت به گیاهچه های حاصل از کشت بهاره دیم جلوتر هستند و لذا زمان برداشت آنان بعد از برداشت جو خواهد بود. این در حالیست که مزارع کشت بهاره دیم نخود و عدس هنوز سبز بوده و حدود يك ماه بعد برداشت مي شوند.

در روش كشت پاييزه و انتظاري امكان برداشت مكانيزه ارقام اصلاح شده نخود و عدس به دليل ايستا بودن آنها بوسيله كمباين غلات با اندك تنظيماتي نيز وجود دارد و كشاورز با صرف هزينه كمتر برداشت محصول بمراتب بيشتري خواهد داشت.

 

عليرضا برجيان 


برچسب‌ها:

تاريخ : یک شنبه 17 مرداد 1395برچسب:نخود,عدس,کشت انتظاری,کالپوش,دیم , | 13:10 | نویسنده : مهندس جلالی وهمکاران |
.: Weblog Themes By VatanSkin :.